Paslanmaz çelik, diger bir deyişle inox/inox çeligi, en az %10,5 krom elementi içeren bir demir-karbon alaşımı olarak tarif edilir. Malzeme ismini, diğer çelikler gibi lekelenmemesi, korozyona uğramaması ve paslanmamasından almaktadır. Paslanmaz çelik birçok doğal ve insan yapımı ortamda, korozyona ve oksitlenmeye karşı yüksek bir dirence sahiptir. Her bir özel uygulama için doğru kalite ve tipteki paslanmaz çeliğin seçilmesi çok büyük önem taşır. Kalite seçiminde ilk adım, tasarım aşamasında paslanmaz çeliğin maruz kalacağı olası ve var olan tüm çalışma şartlarının detaylı bir şekilde analiz edilip, tanımlanmasıyla başlar.
Farklı paslanmaz çelik kaliteleri iҫin kompozisyonun icerisindeki krom miktarı; standart oda sıcaklığında veya normal hava şartlarında oksitlenme direnci iҫcin %13 mertebesindedir, çok sert ve zor çevre şartlarında %30 'a kadar yükselmektedir. Kimyasal yapıda farklı oranlarda veya ilave yer alan elementler paslanmaz malzemelerde farklı kaliteleri oluşturmaktadır.
Esas olarak paslanmaz çelik karışımı içerisindeki krom elementi oksijene maruz kaldığı zaman oluşan krom-oksit pasivasyon tabakası malzemenin en hasas ӧozelligini oluşturur. Bu katman gözle görülemeyecek kadar incedir ve çeliğe etki edebilecek dış etmenlere, en basit örneklerle; su, oksijen veya diger gazların nüfuzunu engellemektedir. Bu katman herhangi bir nedenle delinme, çizilme ve açılma durumunda kendisini yenilemektedir. Pasivasyon adı verilen bu olay, nikel, molibden ve vanadium elementlerinin kimyasal kompozisyona ilave edilmesi ile kuvvetlenmektedir.
Paslanmaz çelikler soӧzkonusu ӧozellikleri ile başta gıda, beyaz eşya, tıbbi cihazlar ve cerrahi donanımlar, otomotiv, yapı elemanları, inşaat ve oӧzellikle de makina sektoӧrlerinde ҫcok cҫeşitli olarak kullanılmaktadır.
Paslanmaz çelik bir diger ӧonemli ӧozelligi ise %100 geri dönüştürülebilir olmasıdır.
.